– «από τότε που εμφανίστηκε το συγνώμη, χάθηκε το φιλότιμο» –
(Τι εννοεί;)
Χρόνια τώρα άνθρωποι νωχελικοί ή χαρούμενοι φαινομενικά κυκλοφορούν στους δρόμους
έχοντας και μια, ακόμη, ανάγκη
εκείνη που δεν τους άφησε κραυγή
Το συγγνώμη να ακούσουν, ή το ευχαριστώ,
γιατί «η ζωή δεν είναι δίκαιη για όλους»
ή γιατί η δύναμη της επίδρασης των δύο αυτών λέξεων μπορεί να θεωρηθεί μεγάλη
«Ευχαριστώ για όλα.»
«Συγνώμη …»,
μαζί με ότι συνειδητά υποκύψει στην πραγματικότητα τους
Αν άξιζαν το «συγνώμη» ή το «ευχαριστώ»
δεν το ‘ξεραν πάντα
και στην τελική ποιος θα μας πει τι αξίζει;
Το συγγνώμη και το ευχαριστώ …
δυο λέξεις μπορούν να αλλάξουν;
το ευχαριστώ μιας μηχανής
της μηχανής με τα τυπωμένα εισιτήρια των δραστηριοτήτων μας
…
Πως αισθάνεσαι όταν λαμβάνεις το «ευχαριστώ»;
Πως όταν αποδίδεις το «συγγνώμη»;
Άλλαξες;
Τι θα γινόταν αν η συνήθεια ή αδιαφορία δεν διέφθειρε
ή δεν καθαιρούσε την άξια ενός «ευχαριστώ» ή ενός «συγνώμη»;
Θα μπορούσες να βαδίζεις ασύνδετα και να αναζητάς για πάντα κάτι,
ή των αναπάντητων ερωτημάτων την απάντηση να βρίσκεις.
Καθώς όμως επιβιώνεις στο «χοιροστάσιο»,
– αν ονομάσουμε «χοιροστάσιο» την δεδομένη στιγμή –
αντιλαμβάνεσαι την αναγκαιότητα του κινήτρου ή της παρότρυνσης
Έτσι, ξεκινάς για να βρεις το κίνητρο που θα σε ωθήσει
Το κίνητρο ιδέα
Το κίνητρο σκοπό
Το κίνητρο στόχος
Το κίνητρο ανάγκη
Το κίνητρο όνειρα
Το κίνητρο ικανοποίηση
Το κίνητρο πεποιθήσεις
Το κίνητρο εαυτός
Το κίνητρο …
Το κίνητρο Άνθρωπος
Ένα μικρό έστω κίνητρο για να κινητοποιηθείς ή για να δράσεις
ένα κίνητρο για να θυμάσαι ή να ξεχνάς
Το βρήκες;
Ή μήπως η κατανόηση της αναγκαιότητας ή της αναζήτησης κίνητρου σε απώθησε από το ίδιο;
Υπάρχουν φορές, που όταν συνειδητοποιείς πόσο ανάγκη έχεις ένα κίνητρο
στην ανιδιοτέλεια
παύεις να λειτουργείς με την ευθυμία του κινήτρου
και το απαξιώνεις
γιατί ξέρεις ότι δε διώκεσαι για μη ποινικό αδίκημα
Επιμένεις, μα όταν βρίσκεις κάτι χαμένο, το αφήνεις στο ίδιο σημείο ή επιλέγεις να το τοποθετήσεις στο κουτί των απολεσθέντων
κι αν περάσουν χρόνια, αν δεν έρθει κανείς να το παραλάβει
το χρησιμοποιείς λίγο ή το ξανά χτίζεις αν χρειάζεται…
για να μην ξεχαστεί…
Βεβαία, κάποιες φορές, το κρατάς από την αρχή δικό σου…
Φαινόταν ότι δεν θα το θελε κανείς μάλλον πίσω… Θα έπαιρνε καινούριο!
Επιλέγεις να ονομάζεσαι συνείδηση – μέρος της μάλλον -.
Μαθαίνεις να λες ευχαριστώ, συγνώμη
Κερδίζεις όταν τα λαμβάνεις την ώρα του λάθους
– τι είναι το λάθος; απάντηση άλλη στιγμή –
Σκέψου…
πως αισθάνεσαι;
πως αισθάνονται;
συνυπάρχοντας μέσα σε χρονικά ενσύρματες εντολές