– Μαμά … μαμά, κάποιοι άνθρωποι είναι πολύ διαφορετικοί, μαμά
και άλλοι πλάθουν συνέχεια ιστορίες ή παραμύθια, τους μιλάς και νομίζουν ότι τους έχεις πει κάτι άλλο από αυτό που τους είπες,
αλλά τι σημασία έχει; αυτοί απλά το αναπαράγουν, γιατί αυτό ήθελαν
μαμά, οι μεγάλοι άνθρωποι μπερδεύονται μερικές φορές
γιατί ζούνε τις ιστορίες με τον τρόπο που τις καταλαβαίνουν
– Αλήθεια είναι αγάπη μου, οι άνθρωποι μπερδεύονται μερικές φορές, δεν ξέρουν,
αν τα παραμύθια είναι όμορφα ψέματα ή αν τα έχει κάποιος ζήσει
φτιάχνοντας ζωγραφιές καμιά φορά σαν και τη δική σου
Είναι πανέμορφη! είδα που το πρωί ζωγράφισες και … έκανα κι εγώ μία σκανταλιά σκανταλιάρη
κοίταξα την ζωγραφιά σου …
– Μαμά … δεν σου έχω πει να μην κρυφοκοιτάζεις, ε; δεν είναι δίκαιο …
μη με γαργαλάς τώρα, μαμά … σου είπα !!
– καλά! δεν είχα δουλειά εκείνη την ώρα και θέλησα να δω τι κάνατε
είδα πως δεν χρησιμοποιείς πια τα χρώματα
μόνο το μολύβι επέλεξες; γιατί;
– μου αρέσει γι αυτό … χρωματίζω καλύτερα με αυτό, και με κάνει να μη φοβάμαι τίποτα. Ούτε το λάθος …
– μη φοβάσαι το λάθος καρδούλα μου, για να το διορθώνεις συμβαίνει κι αυτό ή για να σου δείχνει πως υπάρχει και το σωστό.
Πήγαινε να φωνάξεις τα αδέλφια σου κι ελάτε,
έχει νυχτώσει, θα κοιτάξουμε τα αστέρια και το φεγγάρι σήμερα μαζί
από το παράθυρο
– μην ξεχνάς μαμά! κάθε βράδυ μου υποσχέθηκες θα μας λες κι ένα παραμύθι
– ναι καρδιά μου! δεν το έχω ξεχάσει … θα σας πω και το παραμύθι πριν κοιμηθείτε
μα πρώτα πρέπει να διαβάσουμε, εντάξει ;;;
– καλά μαμά, ερχόμαστε
– Σας περιμένω να έρθετε, άντε!
… Καθώς τα λεπτά περνούσαν η κυρά Μάχη αυτοσχεδίαζε διακοσμώντας, κι αυτή με την σειρά της, ένα λευκό πανί με κλωστές σαν άστρα και πλανήτες, για να ετοιμάσει το αταίριαστο σύμπλεγμα της αλήθειας και του κρυμμένου μυστικού για παραμύθι, της διαστραύρωσης που επιλογές θα ανακαλούσε …
– μαμά, ήρθαμε … μαμά πάλι ζωγραφίζεις στο πανί;
– έχω κι εγώ καμιά φορά τις ανησυχίες μου παιδί μου. Καιρός ήταν, να πάτε να πληθύτε ! σας περιμένω !
– μαμά, πλύθηκα … έφτασα γρήγορα και πήγα πρώτη στο μπάνιο
– μπράβο αγάπη μου, καλά έκανες … πήγαινέ να φωνάξεις τα αδέλφια σου! σας περιμένω !
– εντάξει μαμά, πάω …
– σας περιμένω ! εδώ, κάτω από το παράθυρο, σας περιμένω … κάθε μέρα, σας περιμένω
– μαμά, ήρθαμε …
– υπάρχουν 4 ποτήρια με γάλα στο τραπέζι, είναι για εσάς, πηγαίνετε κι ελάτε … σας περιμένω!
– εγώ δεν θα πιω απόψε μαμά, δεν θέλω
– αγάπη μου θα σου κάνει καλό
– καλά μαμά!
– σας περιμένω !
– μαμά ήρθα, ο ουρανός δεν έχει αστέρια σήμερα …
– είναι που δεν φαίνονται αγάπη μου, θα μιλήσουμε όμως για τα αστέρια σήμερα
– μην με τραβάς … έρχομαι! οχού το ποτήρι είναι βαρύ
– μην τραβάς τον μικρό σου αδελφό, δίκιο έχει … δώσε το σε εμένα, θα το αφήσω στο κομοδίνο
– έρχομαι κι εγώ, έβαλα κακάο στο γάλα μαμά , το ξέρω μου είπες πως το βράδυ να μην βάζω μα ήθελα μαμά
– δεν θα ξανά γίνει όμως, εντάξει; λοιπόν καθίστε τώρα
– μαμά μην μας πεις για τον Ωρίωνα ο μικρός θα νομίσει πως είναι αστέρι στον ουρανό
– σταμάτα… ψέματα λέει δεν θα νομίσω τίποτα, απλά, κι εμένα Ωρίωνα με λένε και η μαμά μου είπε το πρωί πως ο Ωρίωνας είναι άστρο στον ουρανό
– …