– ονειρ’ελπίς’είδα –

Προτού ξεκινήσω, θα ήθελα να μοιραστώ, ένα όνειρο, που είδα την προηγούμενη νύχτα.

Είδα τον εαυτό μου μητέρα, βρισκόμασταν σε καλοκαιρινές διακοπές
Εγώ, η κόρη μου και μια ακόμη κυρία, λίγο μεγαλύτερη σε ηλικία, – δεν κατάφερα να καταλάβω τον ρόλο της καθώς ξυπνούσα.
Φορούσα ένα ψάθινο καπέλο κι αέρινα ρούχα
η μικρή,,, θα πρέπει να είχε κλείσει τα 5, φορούσε ένα αέρινο φορεματάκι, τα ματάκια της ήταν μεταξύ γκρίζου και γαλανού,,, τα μαλλάκια της αφημένα κάτω. Έτρεχε ανάμεσα. στα λουλούδια κι έπαιζε. Κάποια στιγμή την έχασα από το οπτικό μου πεδίο. Και μερικά λεπτά αργότερα εμφανίστηκε κρατώντας ένα βιβλίο, λέγοντας μου ” μαμααα, να! ο Χρήστος μου το έδωσε. Μου είπε να σου πω πως είναι για σένα. Πως είναι καλά, και πως το επόμενο καλοκαίρι θα προλάβει να έρθει μαζί μας. Σε αγαπάει μαμά ” μου άφησε το βιβλίο κι άρχισε να τρέχει. Δεν είχα καταλάβει για ποιον Χρήστο μου μιλούσε, μα κοιτώντας τον τίτλο του βιβλίου είδα πως έγραφε “ελεύθεροι έρωτες, οι μεταθανάτιοι στοχασμοί μας . Πηγή “… – είχα γίνει ψεύτρα;- αναρωτήθηκα και συνέχισα να γράφω χρησιμοποιώντας σύμβολα σε ένα τετράδιο που είχα μαζί μου. Μέχρι την στιγμή οπού ξεκίνησε να βρέχει κι άρχισα να ψάχνω την μικρή, την βρήκα να παίζει με τις λάσπες, γύρω της ένας πελώριος ανεμοστρόβιλος. Μα δεν της έκανε κακό. Την προστάτευε. “Μαμά, ο μπαμπάς ” μου είπε και μου έδειξε τον ανεμοστρόβιλο ” ο μπαμπάς είπε… ” και… δεν πρόλαβα να ακούσω τι είπε. Ξύπνησα