___
τα μονοπάτια ήταν ακαθόριστα
και οι σκέψεις ακαθοδήγητες
χαομένες μεταφυσικές επεμβάσεις
στο κορμί που κινείται
ή στάθηκε στο σταυροδρόμι
όπου επεμβάσεις τρίτων
προτού κερδίσουν το ταξίδι
ξεκίνησαν
καθώς φοβήθηκαν πως θα χάσουν
τικ τακ
ντριν ντριν
μπαμ
– τράπ –
Ωωωω τι αγάπη, λατρεία μου
σε φωνάζω αγάπη
Ωωωω τι ανάγκη,
σε θεωρούν αναγκαία
απαραίτητη, επιθυμητή, ένα όπλο
δεν θα είχα ποτέ την ανάγκη σου, ανάγκη
μια μεταμόρφωση
ανταγωνιστικές καρικατούρες,
ποιος νοιάστηκε για τον κόσμο;
παιδιά πληγωμένα που μιμούνται νεκρούς ποιη τές
παιδιά πληγωμένα που μιμούνται νεκρούς σκοτεινούς ποιητές
παιδιά που δεν πληγώθηκαν νωρίς, μα με μια επιθυμία, να μοιάζει το βίος τους με το βίος νεκρών ποιητών, παρατάσσονταν
θέλω να ζήσω όσα έζησες
μου αρέσουν
μου αρέσει να ξέρω πως θα κλάψω ξανά κάποτε
μου αρέσει να ξέρω
μου αρέσει η αλήθεια
η δική μου αλήθεια
παιδιά που θέλουν όσα ονειρεύονται
παιδιά που θέλουν να μοιάζουν στην επανάσταση
και μεγάλοι που συνεχίζουν
σε ενοχλεί που δεν σου μοιάζω
το βίος μου, μια καθημερινότητα με στιγμές διαφορετικότητας
άλλοτε μαζί, κι άλλοτε χώρια
μια σκιά στο δεξιό πίνακα του ψυχιατρείου
μέσα στο οποίο θα βρεθούν οι μεταθανάτιοι στοχασμοί μας
έχεις αναρωτηθεί ποτέ εάν θα μπορείς να στοχάζεσαι, όταν πεθάνεις ;
ακαθόριστα γράμματα,
στο κιβώτιο των ουράνιων άστρων
κοίτα!
ο αστερισμός του Ωρίωνα
κοίτα!
ο αστερισμός του σκορπιού
κοίτα και τον λέοντα
η Αφροδίτη
και ο Άρης
ένα δάκρυ κυλά στον ουρανό
οπτικές γωνίες, η ευτυχία είναι απόρροια
κοίτα! κοίτα απλά τον κόσμο απο την οπτική γωνία που σε ευχαριστεί
κι ο κόσμος θα αλλάξει
ενώ ίδιος πάντα θα είναι
εραστής ή σύζυγος;
εραστής ή σύζυγος;
εραστής ή σύζυγος;
σκέψεις που επανήλθαν
κομμάτι δικό σου; ή κοινόχρηστο επί πληρωμή;
το γυναικάκι ή το πουτανάκι σου;
σκέψεις που επανήλθαν
ο άνθρωπος όταν φοβάται δεν αυθαδιάζει
κι όταν θέλει να πληγωθεί παίζει
όταν να σε χάσει δεν θέλει, χαρίζεται
κι όταν σε χάνει καταλαβαίνει πως έφταιγε εκείνη η δική του συμπεριφορά
κι αν τον χάσεις, θα ναι επειδή δεν θα σε άντεχε άλλο
μα ο άνθρωπος δεν ανήκει, δεν είναι κτίσμα
έλκη και απωθεί
δεν σε χάνει ούτε τον χάνεις
απλά παύουν οι ζωές να βρίσκουν σημείο τομής
βρίσκεις ακόμη το σημείο τομής των ζωών μας,
έτσι δεν είναι;
9/6/ 2016, ( αμφιθέατρο Α, λίγο πριν την εξέταση του μαθήματος της Μεταφοράς Θερμότητας),
& 10/6/ 2016, Αθήνα