πηγή φωτογραφίας: www.google.gr
__
… σκεφτόμουν πως,,,
μου αρέσει να φοράω τον Χριστουγιεννάτικο σκούφο
που βρήκα στο ντουλάπι του διπλανού δωματίου
– σε εκείνο κοιμούνται η μαμά κι ο μπαμπάς
ή τα αδέλφια μου, καμιά φορά –
και να βγαίνω έξω, στον δρόμο
μια τέτοια μέρα
εχει πλάκα να παρατηρείς τα παιδιά
και να ακούς τους φαλτσαδόρους,
τους φαλτσαδόρους ειδικά θα ήθελα να τους γαργαλήσω,
– να τα πούμε;
– να τα πείτε
ύστερα, ο συνηθισμένος ύμνος
– μαμα! να σου πω κι εγώ τα κάλαντα; δεν είμαι και τόσο μεγάλη
– και του χρόνου!
θα με έβρισκαν δίπλα στους κουραμπιέδες και τα μελομακάρονα
κοντά στους φούρνους με τα ζαχαρωτά
μα πάχυνα και πρέπει να κάνω δίαιτα
Εξάλλου, έθιμο είναι, ένα θρησκευτικού περιεχομένου
έθιμο
Στο σχολείο είχα πάντα άριστα στα θρησκευτικά
και στο λύκειο 20
δεν ήταν το αγαπημένο μου μάθημα
μα ήμουν καλή στην αναγνώριση
είχα μάθει σχεδόν όλες τις παραβολές
δεν θυμάμαι τίποτα
δεν θα απαρνηθώ τις πεποιθήσεις του κόσμου
μα δεν θα δηλώσω και σύμφωνη
ένα παιδί αλλάζει όσο μεγαλώνει
ή διαφορετικά εμφανίζει κι άλλες πτυχές του εαυτού του
σήμερα σε είδα να μου λες τα κάλαντα
αύριο θα σε δω να με σκέφτεσαι ωφελιμιστικά
ο μικρός επιχειρηματίας των Χριστουγέννων
η ο μικρός εργάτης των Χριστουγέννων
και ο εργοδότης η οικογένεια
περίεργος τρόπος αντίληψης για τα παιδιά
και ναι που λες, ήμουν άριστη
για να επιλέξω οπτική γωνία ουδέτερου παρατηρητή
ανταποκριτή μη ορθόδοξων Χριστιανικών σκέψεων
έχω αυτό το δικαίωμα
δεν είναι κακό το να επιλέγεις
είναι πιο ιερό
φοράω τον σκούφο μου, στέκομαι για μια στιγμή στην γωνία
και σε παρατηρώ
να σε γεμίσω χαμόγελα θέλω
είναι όμορφο το να σε αφήνουν να θέλεις
όταν θέλεις μπορείς
όταν δεν αντέχω κάτι το κρατάω μακριά μου ή το αγνοώ
δεν μετατρέπομαι σε διώκτη
φοράω τον σκούφο μου,
μαζεύομαι στην εξωτερική μου οπτική γωνία
μικρο καλικατζαράκι
κι ετοιμάζομαι
… […]
31 Δεκεμβρίου 2016