βρέθηκαν σε σταυροδρόμι παραβιασμένων συσχετισμών και δικαιωμάτων
σε λόγια ανήκουστων παραλείψεων δόθηκαν
και ύστερα στην αγκαλιά τους το λουλούδι φωτιά
με συνάντηση των βλεμμάτων επικοινώνησε το παρελθόν
εκείνο που τρόμαζε κάποτε ή κινητοποιούσε
όταν την επανάληψη καθιστούσε απόρροια
την επανάληψη που τρόμαζε τότε
την εμφάνιση του κατεστημένου λόγου
κι εκείνου του λουμπεν αυταρχικού που η σκέψη του εστίαζε στο κέρδος, στην χρηματική αμοιβή, στην εντολή από τον πειραματιστή του
φόβιζε εκείνη η εμφάνιση, μα όχι πια
γιατί κι εκείνος μπορεί άλλη πτυχή του εαυτού του να εμφανίσει
– κάποτε μου είπαν πως “τον σεβασμό τον κερδίζεις”, η αλήθεια είναι πως όταν με συναισθήματά αρνητικών προδιαθέσεων σε αντημετωπίσουν, ” τον σεβασμό τον επιβάλεις “
η δύναμη της επίδρασης του λόγου τους
πάνω μου δεν υπήρχε πια –
δεν τρομάζει η επανάληψη, ποια, γίνεται θυγατέρα
και πιστή καθώς είναι διδάσκει
δεν με τρομάζει, εκείνη η ιδέα, ούτε όταν το βλέμα μου με το παρελθόν διασταυρωθεί φόβος υπάρχει
ο έρωτας σε κάνεις να νιώθεις δυνατή και να είσαι
συναισθηματικά ασφαλής, όταν είναι ζεστός
σ’ αγαπώ κι αυτό ίσως με κάνει να παρ εκτρέπομαι όταν γράφω
μα όταν εν αγνοία συμβαίνει είναι προς όφελος σου
κι όταν εν γνώση συμβαίνει, ίσως, μεγαλύτερή αξία για μένα να έχει
3/5/ 2016, Αθήνα