« Στον κόσμο του Πλάτωνα κανείς μας δεν είναι αθώος το δικαστήριο των θεών μας έκρινε όλους ένοχους »μα αν η αθωότητα σήμαινε και διαταραχή μήπως, τελικά, θα ήμασταν όλοι αθώοι και οι συνειδητές μας σκέψειςαπορία των γεννώμενων ασυμβίβαστων μπορώ; Μπορώ να σε δοκιμάσω να με κυριαρχείς ή να σε κυριαρχήσω εγώ εκεί, μα εσύ […]
Σε άφησαν παλιάτσο
Την νύχτα εκείνη έγραφε μια εικόνα παλιατσου, κλόουν ντυμένου με παλιόρουχα τσίρκου άχαρη σελίδα της ζωής του Πλάι σε μια δική σου αντιμετώπιση, ίσως πεπραγμένα μηδέν για σύνολο υποσυνόλου Ένας φυγάς με ζωγραφιστό χαμόγελο Έγραφε νοητικά Σκέψεις, σκέψεις δαιδαλώδεις Κι ένας πύργος, Βαβέλ, χτιζόταν γύρο του… Ποιός το φαντάστηκε; Το τσίρκο ήρθε χθες σε μια […]
Θα μπορούσες να πετάξεις;
Πέτα … με τα φτερά που σου απέμεινανκαι ας είναι από “πλαστελίνη” Mια ακόμη αυταπάτη στο “χαρούμενο” τοπίο … Στα ίδια μέρη, την ίδια διαδρομή, τα ίδια μέσαΜα τίποτα δεν μένει ίδιομέσα σε στιγμή δευτερολέπτων ότι βλέπεις σαν όμοιομπορεί την “ερχόμενη” στιγμή να το δεις σαν διαφορετικό …Μα για στάσου, πρόσεξε …πως ένα ένα αποκτούν την […]