μια μέρα στις τουαλέτες του ζήταμαζί με τα απόβλητα του κορμιού μουναι! μαζί με αυτάθα αφήσω και όλο το καϊμάκι της ασκήμιας μου και μετά θα ταξιδέψω με τον εαυτό μου, που δεν ξέχασα ποτέ( και τον ήλιο,ίσως, ίσως και με αυτόν, που, ίσως, δεν ήταν ένας) πλάι στον κόσμο που χάθηκα είπαν μια μέρα πατώντας το καζανάκι θα απελευθερωθεί, η ατμόσφαιραδίκαιο, πρέπει να πατάς το καζανάκι όταν θες να φύγουν η πίεση του νερού παρασέρνει…μια μέρα στις τουαλέτες του ζήτα, δεν θα ξαναβρεθώ ποτέ Ημερομηνίας Πρώτης Γραφής: 12/11/ 2014Ημερομηνία Λήψης: 21/11/ 2014Τοποθεσία: τουαλέτες του ζήταΗμερομηνία Δημιουργίας: 30/11/ 2014( Ημερομηνία Πρώτης Δημοσίευσης στο http://e-kimolia.com/ : “αναμένετε” )
Εκβιάζοντας την αυτοπεποίθηση
17/11/ 2014, Αθήνα Αν μπορούσα τώρα να γελάσω δυνατάθα κάρφωνα μια φωτογραφία εικόνισμα, με πινέζα, που βρήκα χασομερώνταςθα έγραφα πάνω “ξέχασα να σε θυμάμαι” και ύστερα θα εκβίαζα την αυτοπεποίθηση μου λέγοντας της πως “δεν πουλάω στιγμή κοιτώ μόνο τον χρόνο που περνάκαι… και προσπαθώ να σε αγαπήσω” μα κι εσύ φεύγεις σιγά σιγάδεν με ήθελες;!πες αλήθειαΔεν με νοιάζει πιαεξάλλου πάντα καταλάβαινα πως αν κάτι ήθελα δεν θα μπορούσα να το έχω ξανά δεν κλαίω, <δεν προλαβαίνω νύχτωσε, θα ξημερώσει σε λίγο μου αρέσει η νύχτα και η μέρα μ’ αρέσει …Που είναι η φωτογραφία;που είσαι; Ημερομηνία Πρώτης γραφής: 9/1/ 2015 ( Ημερομηνία Πρώτης Δημοσίευσης στο http://e-kimolia.com/ : 2 months 1 week ago από 27/12/ 2015)
Για την Θλίψη
Η θλίψη έπεσε σε χειμερινή νάρκη αφού ταυτίστηκε καλά με χαρμόσυνα όνειρα, στόχους επιτυχίαςεπίπεδα και νοητά χαμόγελαογκώδεις συν ειδήσειςαποκαλύψεις αλήθειας χίμαιρες, χίμαιρες ασυμβίβαστων κατακτήσεωνκαι καινοτομίες αγάπηςΈπεσε σε χειμερινή νάρκη έως ότου η άνοιξητων κυκλικών λιποθυμιών επαναληφθεί και χαθεί παράλληλα καθώς θα συμβαίνει πάντα Μην κρίνεις την θλίψη σαν λάθος πάντα η περίοδος αναγκαιότητας της θα ‘ναι υπαρκτήΣαστισμένη νηνεμία ενδιαφέροντος,σκισμένου τζινέτοιμου να φορεθεί “απ’ όλους” Ημερομηνία Πρώτης Γραφής: 27/12/2014, Λυκαβηττός ( Ημερομηνία Πρώτης Δημοσίευσης στο http://e-kimolia.com/ : 2 months 1 week ago από 27/12/ 2015 )
Ιερή Δούλη
[ … ] Σε ξεχνούσε καθώς την κοιτούσες να περπατά τα βράδια, όταν απομακρυνόταν, δίχως δουλειά κρατώντας ένα μπουκάλι Τζακ Ντάνιελ που και που για να μπορεί να μεθά για να μπορεί να μην θυμάται έπρεπε πάντα να πληκτρολογεί νεκρικούς αριθμούςκαι αυτό δεν την κρατούσε εν ζωή έπρεπε πάντα να σε ζυγίζει με το κιλό, σαν κόσμημα φτηνιάρικο, φο μπιζού ή σαν πανάκριβη πετρά και να μετρά την άξια σουέπρεπε πάντα να επιχειρεί στα παίγνια έπρεπε πάντα να βγαίνει κερδισμένη έπρεπε να θυμάται τον κωδικό σου γιατί με ίδιο όνομα όλο και κάποιος άλλος θα υπήρχεείχε αποφασίσει να σου κάθετε … καμιά φορά αν το επιθυμούσε … τα τακουνιά πάντα την κούραζαν κι αυτή η στενή μακρυά φούστα για να τονίζει το τις λεπτές καμπύλες του σώματος της της φαινόταν απαίσια πάντα ήθελε να το σκάσει, και το έσκαγεναι! το ‘σκαγε … όταν τελείωνε το ωράριο της ποτέ νωρίτερα, ποτέ αργότερα μόνο τότε γιατί ήταν δεσμευμένη με το συμβόλαιο της, το εισόδημα για να ζήσει ποτέ νωρίτερα !πέθαινε όταν οι ιδέες της πέθαιναν σαν μια ιδεολογία γραμμένη σε ξεφτισμένα βιβλία μια επαναστάτρια φοιτήτρια συμβιβασμένη εργαζόμενηπόσα θα μπορούσαν να ποθούν για την μορφή της ;και πόσες στάλες αίματος γρατζουνισμένων πληγών στις πατούσες μπορούσες να μετρήσεις κάθε φορά, όταν έβγαζε τα τακούνια της και περπατούσε ξυπόλυτη για τον προορισμό της ; δεν θα τη λυπόμουν ποτέ μ’αλλονδεν μου αρέσει να λυπάμαιέκανε τις επιλογές τηςΤην ερωτευόταν τυχαία … “στα σκοτεινά σταυροδρόμια” Ημερομηνία Πρώτης Γραφής: 1/2/ 2015 ( Ημερομηνία Πρώτης Δημοσίευσης στο http://e-kimolia.com/ : 2 months 1 week ago από 27/12/ 2015 )