Αν μπορούσα απόψε να σου γράψω για τις κοσμικές συναντήσεις και τα παραμύθια των παιδιών
στους τοίχους με τις ζωγραφιές
θα διέγραφα από τη μνήμη μου το παρελθόν
θα σου ΄λεγα ζήσε, ζήσε τα
και μετά … αργότερα
τρέχα, να μου μιλήσεις
για διασκέδαση ή ψυχαγωγία
για κάτι απο αυτά ή για το νόημά τους πες μου
εκεί που η τέχνη συναντά
το παράλογο
το ονειρικό
το ονειρικά σχιζοφρενικό
τον έρωτα
το εμπορικό ή το λογικό
και ασε με να σου πω πως …
πάλι είμαι εγω, κι εγώ, κι εγώ
τη θέωση του εαυτού αποβάλλοντας
η σύστασή μας δεν αλλάζει
και στην εξέλιξη η τεχνολογία πλέον επιδρά
το επιθυμητό
η αντίστασή επιδρά
εγώ,,,
άσε με να σταθώ μαζί σου απόψε στο ίδιο σημείο ουτοπικά
…
ακολουθώντας τον ρυθμό της μουσικής ή την άτονη ύπαρξη της
[ημ. πρώτης γραφής: 26/9/ 2015
τοποθεσία: booze]