πηγή φωτογραφίας: www.google.com , “Αβάσταχτη ελαφρότητα του είναι “
___
…
παρασυρόμενη
από τον γύρω μου αρνητισμό
από την πιθανότητα ύπαρξής ή γέννεσης
… ψεύδους
από την λάθος ερμηνεία
ή την λάθος εξήγηση
αναφυόμενη στο σκοτεινό κομμάτι του νου
βλέπω,,,
πως δεν υπάρχεις δίπλα μου για μένα
μα για να ικανοποιήσεις τις προσωπικές σου φιλοδοξίες
βλέπω… πως δεν είσαι αλήθεια
μα μια αυταπάτη που πέρασε
βλέπω πως όλα όσα μπορεί να είπαμε,
είναι ένα φθαρμένο ψέμα
βλέπω πως ένα γυναικείο κορμί
αντιμετωπίζεται σαν μουνί σε ρόλους
δεν υπάρχει η έννοια της ικανοποίησης
της σωματικής ικανοποίησης
βλέπω πως … εκμεταλεύεσαι αυτή την αδυναμία του νου μου
κι εγώ υποκύπτω μεταθέτοντας τις ευθύνες
βλέπω πως θες να με σκοτώσεις
πως δεν υπάρχουν τα συναισθήματα
βλέπω … τον εαυτό μου να πετά μπουκάλια με εύφλεκτο υγρό
αποζητώντας την ανατροπή
βλέπω χαρτοσακούλες να αιωρούνται λόγο τυφώνα
και μέσα σε αυτές
βρίσκεσαι κι εσύ όταν με σκοτώνεις
βλέπω τον εαυτό μου να αρπάζει ένα περίστροφό
και ύστερα να σε σκοτώνει
έχοντας αποδείξεις για την ενοχή σου
σε βλέπω να με κλέβεις και να μην κάνω τίποτα γι αυτό
μέχρι που έρχεται η ώρα του μεγάλου δικαστηρίου
με βλέπω να αρπάζω έναν διαβήτη
και με αυτόν,
αντί να διαμορφώνω σχέδια,
να τρυπάω ή να χαρακώνω το κορμί μου
και ύστερα
πάνω στην πληγή να ρίχνω οινόπνευμα
και οξυζενέ
Ω! τι ηδονή ,,,
έχει συμβεί, έχει γίνει,,, είναι πραγματικότητα
σωματικός ή συναισθηματικός πόνος
η αντί- δράση γεννά ηδονή ;!
βλέπω τον εαυτό μου να μην διακατέχεται …
να μην συγχωρεί
μα να συγχωρείται, να έχει δίκιο, να κερδίζει
να σπάει το κλουβί
και ύστερα να πετά σαν πουλί
να σε τσιμπά μολύνοντας σε αντικαπιταλιστικά αναρχικά σαν σκορπιός
ή να κυριαρχεί σαν λιοντάρι …
Συγχώρεσε με για το παράλογο του νου μου
όπως κάθε φορά εγώ σε συγχωρώ
μάλλον όχι δεν έχει αξία
Κανείς μας να μην το κάνει
διότι υφίσταται κι ας μην συμβαίνει
…
και το μυστικό γύρω από το βλέπω είναι ένα μεγάλο ακούω