—- Στο παρελθόν, όταν η ζωή στους δρόμους της Αθήνας μου πετούσε το άγνωστο, και το γνώριμο για άλλους είχες Πριν ξυπνήσω το (απ)αρνιόμουν, γιατί κάτι των εχθρών μου έκρυβε Όταν το δέχθηκα άρχισε να μου θυμίζει ότι δικό μου υπήρχε Τα μεγαλία τα χάρισα σε κείνο που δεν τα άξιζε μα τα θελε για […]
– ιδανική εικών –
Εδώ βρίσκομαι μόνο εγώ, και οι φίλοι μου τα δένδρα, τα λουλούδια, τα πουλιά και τα τζιτζίκια που παρέμειναν στην γη, ψυχές ανθρώπων ταξιδεύουν με τις μορφές εκείνων Ένα δώρο της φύσης 16/9/2016, Αθήνα, Λυκαβηττός
– λόλα –
Η Λόλα, είχε γίνει η αγαπημένη μου φίλη.Όταν την εφτιαχνα την αγαπούσα και την μισούσα την ίδια στιγμή Και τα δύο την ίδια στιγμηΠραγματικες φίλες δεν είχα ποτέ Μα απο το δημοτικό ήδη Δεν με ένοιαζε Δεν εμενα κοντά με κανένα απο παιδάκια που πηγαίναμε μαζί στο σχολείο Οπότε δεν είχα φίλους συμμαθητές Μονο κατι […]
– ποτέ δε θα έρθει αργά –
… υπάρχουν παιδιά που σε αγαπάνε εκεί έξω,κι εκεί που θα βρεθείς μια μέρα θα σε δουνθα κρυφτούν στο προσωπικό τους μπαούλοσε μια ντουλάπα κι από την κλειδαρότρυπα θα σε κοιτούν θα περιμένουν να ξεκλειδώσεις την κλειδαριά με το επόμενο έργο σουκαι θα σε νοιάζονται χωρίς να επέμβουν πότε στη ζωή σου Θα σε αγαπάνε για όσα τα έκανες να νιώσουν να σκεφτούν ή να ονειρεύονται Θα πονούν όταν πονάς θα γελούν όταν το γέλιο σου θα […]
– προ λόγου. πόρνη –
– Θέλω να σε βρώ και να σε τραμπουκίσω μαλάκα […] μέχρι να φύγεις θέλω να σε τραμπουκίσω μαλάκαασε με ήσυχη δεν αντέχω να σε νιώθω πια σε βλέπω σε πρόσωπα παιδιών και θέλω να σε τραμπουκίσω νιώθω […]την νιώθω νιώθω την πλαστικούρα του κεφαλιού σου και θέλω να σε τραμπουκίσω μαλακα βάρέθήκά. διαλογίζομαι πάνω […]
– στους όμοιούς σου να πας –
___ … στους όμοιούς σου να πας. από αυτούς ζήτα δίκαια να σε κρίνουν. εκείνοι θα χουν τα όμορφα λόγια που ψάχνεις για σένα, εμείς οι άλλοι πάντα κάτι να υστερεί θα βρίσκουμεή κάτι που άσχημα διαφέρει στους όμοιούς σου να πας εάν θες αφέντης τους να γίνεις εκείνοι ηγέτη τους θα μπορούν να σε […]
– κάτω τελεία –
Ο χρονομετρημενος αποχωρισμός γέμισε τα γραμματοκιβωτια ξεψυχησμενες απορίες και με βαλίτσες τους δρόμους ποια η διαφυγή …; 16/11/ 2014
– θερινός κινηματογράφος –
Ο ασυναρτητος θερινός σχεδιαστής κυκλικά έστησε το ταμπλό με τον πίνακα εαυτό τουμπροστα απο τα άστρα του ουρανού – πέθαινε πονωντας για τον κόσμο – τι πιο όμορφο απο το να είσαι νεκρός – τι πιο όμορφο απο το να σε ξεχνούν – ‘η να σε θυμούνται για τα τρήματα των πράξεων σου δαιδαλώδες το […]
– Παρακληση –
Κόσμε λαμπρε, κόσμε αγαπημένε που με πληρότητα αέναα δεν σε κοιτώ που δίπλα σου περπατω και καμια φορά σημασία δεν μου δίνεις και ουτε σου δίνω εγώ κάτι απο εκείνη μιας και η σημασία με σημάδια όπως ενα βλεμα βλοσυρό λιτό ή σκέτο εμφανής είναι Συγχωραμε που καμία φορά δίπλα σου με ακούς να φτύνω, […]
– ” ήρθες μια μέρα ξαφνικά ” –
___ τα πρώτα εκείνα λεπτά δεν θα μπορούσα να ξεχάσω …κι ύστερα, κατάλαβα πως σ’ αγάπησα γιατί με έμαθες να σκέφτομαι την ζωή που θέλω εγώ να ζήσω να ζω με εκείνη, κι έτσι καμιά φορά, με υποχωρήσεις στις ιδέες έταξα να προχωρώ να μην με νοιάζει, να μην με νοιάζει η διαφορά μας. με […]