__ στη βουή τούτου του χρόνου, στα όρια της νιωτης μου, η σιωπή σου, ελκυστικό γεμάτο άγγιγμα θυμίζει. Μπορώ να στέκω και να την ακούω. Μπορώ να περπατώ στις ακτές της. Έκοψα κλαράκια από το δέντρο της μνήμης κι έφτιαξα μια σανίδα, για να μπορώ να επιπλέω στα βάθη της θάλασσα των λέξεων της. Δεν […]