___ κάπως τη μέρα χάθηκε σαν άστρο. μια πελώρια πέτρινη σύρραξη στάθηκε μπροστά του σα βουνό ώριμο να σκαρφαλώνει από της θάλασσας τα έγκατα στεριά να στήσει. ακούσιο χρέος της σε ανούσια στοιχείων συνουσία. νέα σύνορα να ρίξει. απαίδευτη, καλά ακονισμένη. ελεύθερη να μπορεί, χωρίς επιλογή δική της να ‘χει δεμένη, πέτρινη κομμάτι μιας αέναης […]
Γηρίνος
– είχα ξεκινήσει θυμάμαι για να ανέβω. Δεν ήθελα να φτάσω ψιλά, μόνο ως το τέρμα της διαδρομής. Άγνωστη διαδρομή, πρωτόγνωρη, στην αρχή ένιωθα να αγκαλιάζω τη φύση, κι αυτή γιατρειά για τις ανασφάλειες μου, να έχει, να μου παρέχει. Κι άλλοι ανέβαιναν, κάπου κάπου ανταλλάσσαμε καμία κουβέντα, ή δίναμε το χέρι, για να διαβούμε […]
Μπέλα
___ ζήσαμε με εκπτώσεις, δίκιο έχεις, κι εγώ κι εσύ, δεν το είδαμε νωρίτερα συνέβει, για να μπορέσουμε να ζήσουμε μαζί, για ότι νιώθαμε, τι μάθαμε;! Θα κρατήσω τα όμορφα, είτε αυτό που νιώθαμε πέθανε είτε αυτό όχι. έχεις δίκιο, καιρός ο καθένας μας να ξεκινήσει να ετοιμάζεται για τη δική του πορεία, κι αυτή […]