___ Φυγή“Θέλω τον ερωτά σου, λένε σου παίρνει το μυαλό”, είπε“Το τριαντάφυλλο των ημερών που ξέχασες, χάρισε το και σε εμένα”Μικροκινήσεις,“Δεν έχεις υπερισχύσει, σε παίρνω”θόρυβος, εγκεφαλικά διαμορφωμένος“Ακόμη αδύναμα στέκεις”Ψυχοφάρμακα“Είχα μιλήσει στον γιατρό, πίστεψε πως κάτι σου είμαι. Του είπα πως λες ψέματα”“Συχαίνεσαι τα λευκά αυτοκίνητα, για αυτό μπροστά σου τα βλέπεις”“Ο έχον το θάρρος μπορεί. […]
– μνήμες –
___ – στην Ντάμα, στο παιχνίδι Ντάμα, στο επιτραπέζιο παιχνίδι ντάμαπου είχα μάθει από τη μαμά μου, μικρή να παίζωπου ήταν ένα από τα αγαπημένα μου επιτραπέζιαπάντα μου άρεσε να δημιουργώ βασιλιάδες ή βασίλισσεςκαι να κερδίζω μου άρεσεμα όταν έχανα όλα μου τα στρογγυλά ξύλινα πιονάκια δεν μπορούσακαι με κέρδιζαν“δεν πειράζει” έλεγα“Την επόμενη φορά”“Εγώ σε άφησα […]
– έτσι περνούν τα χρόνια –
η Φιφι διαβάζει πάλι ένα ποίημα που βρήκε … – ξέρεις κάτι ;σ’ αγαπάω αλλά δεν το ξέρειςσε βρίζω αλλά δεν το ξέρειςθέλω να πετύχεις αλλά δεν το ξέρειςθέλω να χάσεις αλλά δεν το ξέρειςσε γαμάω αλλά δεν το ξέρειςσε μελετάω αλλά δεν το ξέρειςσυνυπάρχω μαζί σου αλλά δεν το ξέρειςσε ακούω αλλά δεν το […]
– ρόδινες μέρες –
___ Καλύτερα να ξεχάσω το σκοτάδι κι εσύόχι την νύχτα το σκοτάδι μπορούμε να ζήσουμε μαζί χωρίς εκείνο απλά δεν θα χρειάζεται δεν θα χρειάζεται να συζητάμενα συζητάμε θέματα που μας κάνουν να διαφωνούμεΘα σου βρίσκω πάντα τα καλύτερα σημεία τομής Κι εσύ τις καλύτερες υπεκφυγές Για κάθε γνώμη Για κάθε άποψη Για κάθε φράση […]
Οτοστόπ 5 αστέρων
***** Ο βηματισμός της χλεύαζε το χαμόγελο του εν κινήση πλήθους αυτοκινήτων Πάνω στην Εθνική θα ξεχνούσε τα πάντα, κάπου μεταξύ Αθηνών – Λαμίας, θα φώναζε στην Θεσσαλονίκη το τραίνο θα θυμόταν Ότι δεν θα τολμούσαν θα τολμούσεκι ύστερα θα ανέκαμπτε, είπε Στην πρώτη της στάση συνάντησε ένα σημείο από μια παλιά επαναλαμβανόμενη θέση ρακόρ […]
– μυστικό –
__ Ντύθηκα, δεν θα ενέκρινε κανείς την γύμνια η γύμνια κρίνεται αυστηρά στα μέρη των ρακένδυτων σκέψεων επέλεξα τις τελευταίες λέξεις της μόδας κι αφέθηκα. Δεν φοβάμαι. Δεν είδε κανείς την γκαρνταρόμπα μου . Κανείς δεν γνωρίζει τι άλλο θα μπορούσε να επιλέγει Μόνο τον ειρμό τους γνωρίζουν οι άνθρωποι ή όχι ούτε αυτόν επιλέγουν […]
– εμμονή –
… ήταν πρωί.Εκείνη συνήθιζε κάθε χρόνο, την ίδια μέρα του ίδιου μήνα να εμφανίζεται μπροστά στον “σπασμένο καθρέφτη της άνοιξης”, όπως τον ονόμαζε. Από την πρώτη στιγμή για εκείνον υπήρχε μία θέση, μια θέση στο διπλανό δωμάτιο, σε εκείνο δηλαδή που βρισκόταν δίπλα από την σκάλα που οδηγούσε στην σοφίτα του σπιτιού όπου ζούσε τα […]
– ίρις –
___ Τράπηκαν σε φυγή, ήταν οι νύχτες που μαζί δεν ζησαμε υπήρξαν λένεχαμογελαστες κι αθώες όταν τις κοιτουσες στα μάτια, δροσοσταλιδες έβλεπες δροσοσταλιδες που κυλούσαν καθώς ο άνεμος κινούσε τα φύλλα καθε τουλιπας πουστο περιβόλι αυτο ανατράφηκε Μια παρθένα φωνή κούρνιαζε ανάμεσα στο άνω και το κάτω χείλος μιάς νύχτας που μαζί δεν ζήσαμεπροσμένονταςό,τι κάποτε θα […]
– αγαπημένη μου. σχολική ανάμνηση –
___ Γεννήθηκα την πρώτη μέρα του Νοέμβρη του 1992. – δώδεκα και πέντε τα μεσάνυχτα, μου είχε πει μια μέρα η μαμά μου – Κι έτσι ξεκίνησα να πηγαίνω στο σχολείο μια μέρα του Σεπτέμβρη του 1997. Θυμάμαι ακόμη εκείνη την πρώτη μέρα, όσο περίεργο κι αν φαίνεται – για μένα, μια αμνήμων – . Εκείνη […]
– Νουθεσίες –
—- Στο παρελθόν, όταν η ζωή στους δρόμους της Αθήνας μου πετούσε το άγνωστο, και το γνώριμο για άλλους είχες Πριν ξυπνήσω το (απ)αρνιόμουν, γιατί κάτι των εχθρών μου έκρυβε Όταν το δέχθηκα άρχισε να μου θυμίζει ότι δικό μου υπήρχε Τα μεγαλία τα χάρισα σε κείνο που δεν τα άξιζε μα τα θελε για […]