Κατηγορία: – Αμνήμων –

___ Οι τελευταίες κινήσεις σου ήταν άοπλες ήσουν μια γυναικεία μορφή που εμφανίστηκε μπροστά στο μοναδιαίο πέρας ενός ολοκληρωμένου σεσημασμένου βλήματος όταν κούρνιασε στο πλευρό της γάτας φωνή του πίνακα κάποιου ξεχασμένου ζωγράφου στεγάζοντας τις ελπίδες της στην μορφή σου Δεν είχε ερμηνεία η τελευταία φράση που διάβασες στα όρια μιας αδιαίρετης σαρκικής απόλαυσης γράφοντας μονάχα […]

___ Μπαίνω κρυφά και σε βλέπωη παρουσία μου έχει γίνει πλέων μια σκιά για σέναδεν αφήνει σημάδιαδεν σου μιλά εκείνα τα λεπτάδεν τη γνωρίζειςπαρα μονάχα οταν πέφτει άτσαλα πάνω σε κάτι δικό σουμέσα στο χώρο όταν θέλει συνειδητά να την καταλάβειςγια να σου πει, “έκανα σκανταλιά” ή. “ήθελα να βρεθούμε!” πάλι, δεν αφήνει σημάδια προσπαθώντας […]

ημ. γραφής: _/1 / 2013 [ Αυτοκριτική! που πηγάζει μετά από σκέψη για κάτι που έγινε σήμερα! Και ακόμα και τώρα με κατατρώει ] Πόσο βιαστικοί είμαστε, μερικές φορές, οι άνθρωποιΔεν χαρίζουμε επέκταση στις στιγμές διαφορετικότητας που προκύπτουν μέσα στην ομοιομορφία της ημέραςκαι δεν σπάμε τις βιτρίνες των λογικών σκέψεων. <<- Να κάνω μια ερώτηση… […]

[ημερομηνία πρώτης γραφής: 5/10/ 2015] σήμερα το πρωί σε θυμήθηκαίσως να έφταιγε που θα ξεκινήσω πάλι την προσπάθεια μου μια αναλαμπή σήμερα το πρωί η εικόνα σου μπροστά από το νεκροταφείο στου ζωγράφου ανακλήθηκε τόσο δυνατά έμοιαζες με τον πρίγκιπα κι εγώ εκείνη την περίοδο ήμουν ένα ερωτευμένο ρομαντικό κοριτσάκι ροκ καταστάσεων σήμερα θυμήθηκα με τη μορφή σου την τότε […]

Άλλη μια νύχτα μακριά σου ,,, οι νύχτες μακριά σου έχουν αρχίσει να γίνονται τόσο διασκεδαστικές! Περιμένει,διαλέγει κάτι απλόγια να ικανοποιεί στο ελάχιστο ορισμένες φορές τις προσδοκίες του εκάστοτε ή των εκάστοτε παρτενέρ συνοδοιπόρου ή κάτι περίεργα επιθυμητόγια να σου επαναλαμβάνει το “ήταν αμοιβαίο” Δεν περιμένει πολλά,,, μια γνωριμίαή την ικανοποίηση …των καλλιτεχνικών της αναζητήσεων [ημ. πρώτης γραφής: 20/9/2015]

Θα μπορούσα τόσα να γράψω για εκείνη τη νύχτα Μα τελικά δεν θέλω Ίσως όχι ακόμη Ίσως όχι ποτε Όπως και για τον καναπέ τον καπνό τον καναπέ που φαινομενικά καιγόταν Εκείνον που δεν θα ‘ταν αύριο αυτό που ήταν χθες στην πλατεία,,, για την συμπεριφορα των νεαρών 15αριδων που βρήκαν άσυλο μετατρέποντας την σε […]

Αν μπορούσα απόψε να σου γράψω για τις κοσμικές συναντήσεις και τα παραμύθια των παιδιών στους τοίχους με τις ζωγραφιές θα διέγραφα από τη μνήμη μου το παρελθόνθα σου ΄λεγα ζήσε, ζήσε τακαι μετά … αργότερατρέχα, να μου μιλήσεις για διασκέδαση ή ψυχαγωγία για κάτι απο αυτά ή για το νόημά τους πες μου εκεί […]

___ … Κοιτάς έναν καθρέφτη και νομίζεις πως βρίσκομαι εκείδεν είμαι εγώ,,, δεν θα με δεις στον καθρέφτη δεν θα μαι εγώ ίσως ούτε και η δική μου μορφήμονάχα εσένα θα βλέπειςκι αν με δεις, θα πει πως εμφανίστηκε… μια ακόμη, κατάλληλη στιγμήη μια ακόμη ερινύαΕγώ δεν είχα ,,, εσύ θα έχειςδεν βρίσκομαι στον δικό σου καθρέφτη, […]

____ Πάει γιαγιάΞόφλησες πιαΠάτησες τα 75Δεν εισαι η δική μουΗ δικη δεν ζειΚι εσύ παππούΔεν είσαι ο δικός μουΟ δικός μου δεν ζειΞόφλησες πιαΨήφιζες δεξιάΜετανόησες Έλαβες την θεία κοινωνίαΤις Κυριακές στην εκκλησίαΜετανόησες ξανά Είπες θα ψηφίσω αριστεράΚαι τώρα τι κανεις ; Μια σύνταξη σου έμεινε παππούγια να την τρως στα μπορντελα ετών 80Είδες παιδιά κι […]

      πηγή φωτογραφίας: www.google.com , “Αβάσταχτη ελαφρότητα του είναι “  ___  …παρασυρόμενη από τον γύρω μου αρνητισμό από την πιθανότητα ύπαρξής ή γέννεσης … ψεύδους από την λάθος ερμηνεία ή την λάθος εξήγηση αναφυόμενη στο σκοτεινό κομμάτι του νου βλέπω,,, πως δεν υπάρχεις δίπλα μου για μένα μα για να ικανοποιήσεις τις προσωπικές […]